بوسه صادقانه مرا بر پیشانی ات بپذیر تا من به یقین برسم که تو وجود داری، دروغ نیستی!
فریب نیستی
من در میان دریایی ایستاده ام و شن های ریز طلایی ساحل را درون دستانم گرفته ام. ببین
چگونه از لای انگشتان مرتعش وفشرده ام می لغزند و به دریا فرو می ریزند! مشت هایم را
سخت تر می فشارم تا شاید بتوانم شن ها را درون دستانم نگاه دارم.
اما افسوس که هر چه سخت تر می فشارم، شن ها به سرعت و پوزخند زنان از لای انگشتانم
فرو می ریزند و من اشکی چند از دیدگان فرو می ریزم!
آه خدایا، چرا من نمی توانم آن ها را در آغوشم بفشارم. خدایا آیا من نمی توانم حتی دانه ای
ریز از این شن ها را از دست امواج بی رحم دریا نجات بخشم !؟ آه
خدایا، آیا عشق را نیز نمی توان هیچ گاه در دستان خویش نگه داشت!
آیا تمام چیزهایی که ما می بینیم، یا می پنداریم که می بینیم! چیزی نیست جز رویایی در
خواب ؟؟
NA
همیشه تورا بر زبان میرانم